Hond aan het voeteneind :-)

En dan een paar dagen later zit het er bijna op. Ik typ dit verhaal vanaf de "couch" waar ik afgelopen nacht heb mogen slapen. Kleine Jackson (een lieve hond) is lekker tegen me aan gaan liggen en ondertussen heb ik een lazy ochtend voordat ik om 11 uur de trein naar Marrakech pak.

We gaan een paar dagen terug naar Fez, na twee nachtjes daar te hebben geslapen in "mijn paleisje" ben ik met de lokale bus naar Meknes gegaan. De verschillen tussen de steden zijn groot, zijn er in Fes nog relatief veel toeristen in Meknes waan je je meer tussen de locals. In het centrum van Meknes vond ik al snel een ultracheap maar redelijk goed hostel (8,50 euro voor een kamer exclusief wc papier, handdoek, zeep, ontbijt etc....). Daarna het centrum verkend, centraal in Meknes ligt een plein. De mensen hier zouden willen dat het een kleine kopie is van Djeema el-Fna maar dat is het zeker niet. Wel is er 's avonds hier veel ventier, en het is erg leuk om juist alleen de locals te zien kijken naar dat ventier (waar in Marrakech en hordes met touristen meekijken). De slangenbezweerder, lokale muziekmakers, medicijnmannen, en de coca-cola hengelaars trekken hier 's avonds honderden (voornamelijk mannen). De vrouwen zitten aan de andere kant van het plein met elkaar te praten. De souqs in Meknes zijn een stuk kleiner en overzichterlijker, er zijn geen opdringerige verkopers en rondkijken zonder iets te kopen is gewoon mogelijk. Dat dit veel beter werkt blijkt wel uit het feit dat ik een heel klein tapijtje heb gekocht voor in de slaapkamer.

Na een dagje Meknes ben ik de volgende dag naar Rabat gereisd. Dit keer per trein, en dat is erg relaxed. Het opvallend groene landschap trekt langzaam aan mij voorbij en na 2,5 uur sta ik in een nieuwe stad. Het eerste hostel heb ik maar snel geskipt. De erg vieze kamer vol met vliegen was niet echt aantrekkelijk. Het tweede hotel was beter, en dankzij onderhandelingen uiteindelijk de kamer voor een gunstige prijs gekregen. Rabat is een veel modernere stad dan Meknes en Fes. Het Ville Nouevelle deel van het centrum grenst naadloos aan met de oude medina. Ook Rabat trekt veel minder toeristen, en dit is volgens mij wel onterecht. De Medina is niet zo sfeervol als die in Fes maar zeker de moeite waard. Ook is er een Kasbah die ligt aan de zee en heb ik een strandwandeling gemaakt.

Tijd om de plannen om te gooien. Riep ik in het vorige verhaal nog dat ik vanaf Rabat terug zou gaan naar Marrakech heb ik besloten om (mede op advies van andere reizigers) om toch ook naar Casablanca te gaan. Hoof reden: de één of twee na grootste moskee van de wereld staat daar. En het is sowieso de grootste die voor bezoek is opengesteld. Op voorhand indrukwekkend genoeg om een extra stop te maken. Vorige week heb ik tijdens mijn dagtrip naar Imlil Teri en Victor ontmoet. Beide Canadezen, Victor reisde rond en Teri werkt voor de American Academy in Casablanca. Een snelle e-mail leidde tot een uitnodiging om Teri en Jackson gezelschap te komen houden. Erg leuk!

Casa is vreemd.....erg vreemd. Laat ik beginnen met de moskee. Die is erg indrukwekkend en mooi en zeker het bezoek waard. Dan is er het moderne deel van het centrum rond het Twin Centre. Hier lopen de modebewuste Marokkanen rond en zijn er relatief veel trendy winkels. Daarnaast is er de oude Medina met de souqs en het oude centrum wat daar tegenaan gebouwd is. Verval en grimmigheid vullen hier de straten. De extremen tussen arm en rijk tekenen enorm in deze stad. Het geeft de stad een dubbel beeld en is daardoor moeilijk vatbaar om er een goed oordeel over te vormen. 's Avonds heb ik afgesproken met Teri en zijn we na een kop thee een pizza gaan eten dichtbij de American Academy. De tijd vloog en al snel is het tijd om te gaan slapen. Kleine Jackson mag mij (en het is trouwens echt een schatje) en besloot de nacht parttime aan mijn voeteneinde door te brengen.

Het is al snel ochtend, de vogeltjes waar ik iedere ochtend wel van wakker wordt fluiten hier erg hard. Jubelende schoolkinderen en een bel om kwart voor acht maken een definitief eind aan de slaaprust (het enorme appartement van Teri is gebouwd tegen de school aan). Na de tas hergepakt te hebben sta ik nu op het punt om te vertrekken naar het station. Op naar de laatste bestemming Marrakech waar ik morgenmiddag vandaan vertrek terug naar huis!